مرحوم حاج غلامحسین مصلحی يكي از معلم های قرآن منطقه ی جم که خیلی از جوانان و میانسالان و حتی پیرمردان جمی سواد قرآنی و خواندن و نوشتن خود را مدیون ایشانند.

این مرحوم به سال هزار و سیصد و پنج هجری شمسی در بندر سیراف به دنیا آمد.

این طور که خودشان نقل می کردند و بر اساس اسناد بر جای مانده اجداد ایشان اصالتا از مردم منطقه ی دشتی بوده اند.پدربزرگش مرحوم زایر جمعه فرزند محمدقلی به منطقه شول و نرمان (شهرستان مهر__استان فارس) می رود و در آنجا با دختری از طایفه زنگنه ازدواج کرده و حسین قلی(پدر حاج غلامحسین)در آنجا به دنیا می آید.

بعدهای حسینقلی که به سیراف آمده بود با کلثوم اجرایی دختر محمدتقی میرشکار اسیری ازدواج کرده و مرحوم حاج غلامحسین وبرادرش مرحوم محمد در سیراف به دنیا می آیند و بعد از مرگ پدر به همراه مادرشان به جم می آیند.

قرآن و سواد خواندن و نوشتن را در جم و در محضر بزرگانی چون مرحوم حاج محمد زاهدی.ملاحمزه کشاورز و ملاعلی مدیری می آموزد.

همچنین ایشان برای مدتی در مدرسه کامران نیز تحصیل کرده اند که می توان ایشان را از اولین محصلان این مدرسه به شمار آورد.

مرحوم حاج غلامحسین همیشه سواد خود را مدیون مرحوم حاج ابراهیم نیکخواه می دانستند.

برای اولین بار در سنین زیر بیست سال به معلمی در روستای هفت چاه پرداخت.از دیگر روستاهایی که مرحوم حاج غلامحسین در آنجا معلم بودند می توان به بیدخوار,دوتو ولی و آبگرمک اشاره کرد.

از حدود شصت سال قبل به این طرف در محله ی ولایت متمرکز شده و دانش آموزان از مرکز جم و اطراف و اکناف برای فراگیری قرآن ,سواد خواندن و نوشتن و بعضی هم برای یادگیری نماز و احکام به ایشان رجوع می کردند و ایطور می توان گفت که یکی از وسیع ترین حوزه آموزشی جم متعلق به این ملا بوده است.

از دانش آموزهای قدیمی ایشان می توان مرحومان حاج محمدعلی اکسیر,حاج عباس بدخشان, سالار سعادت طلب,علی ضیغمی و …. از میانسالان شاگردان ایشان می توان از جناب آقای آیت الله حاج سید جلال الدین سجادی زاده .جناب آقا شیخ حسین فرهنگی و جناب آقای اکبر پریشان و… و از جوانان مکتب ایشان .شیخ عبدالرسول بیننده. خودم و تعداد زیادی از دوستان که جز آخرین دانش آموخته های مکتب این بزرگ مرد قرآنی هستیم .

این مرحوم علاوه بر مکتبداری هر جا امر خیری بود شرکت فعال داشتتند,چه بسا ازدواج هایی که این مرحوم واسطه ی آن ها بوده اند.

بالاخره ایشان پس از نود و یک سال عمر بابرکت و تحمل حدود دو سال بیماری بامداد بیست و چهارم آبان ماه جهان فانی را وداع گفته و به لقاء الله پیوستند.

خداوند را به حرمت قرآن و اهلبیت علیهم السلام قسم می دهم ایشان را ببخشد و بیامرزد. وحید ایاز/آبان ماه ۹۶