آیا شورای دوره پنجم شهر جم، بازگشت به عقب می کند؟
ظاهرا طی هفته ها و یا چند ماه آینده شهردار جدید توسط اعضای شورای شهر جم انتخاب می شود و علمداری که مدتهاست صحبت از رفتن و بازنشستگی دارد جای خود را به دیگری خواهد داد.از هم اکنون انتخاب شهردار نقل محافل عمومی و خصوصی مردم است که ببینند چه کسی سکان هدایت و مدیریت شهر در حال توسعه جم را بر عهده می گیرد، شهردار بومی یا غیر بومی؟
انتخاب یک شهردار دارای شاخصه های فراوانی است، که با در نظر گرفتن بهترین شاخصه ها می توان سکان هدایت شهر را بر عهده او گذاشت. انتخاب یک شهردار بومی که آشنایی کامل به مسائل شهر از قبیل پیشینه و حال کنونی فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و شکل و ساختار شهر دارد از اولویت و اهمیت زیادی برخوردار است.
تعلق خاطر و انگیزه بیشتر برای پیشرفت و تکامل شهر در کنار دیگر شاخصه ها چون جوان بودن و آرمان گرایی، داشتن ایده خلاقانه، تدبیر و همت و تخصص مهندسی یا مدیریتی تا حدود زیادی اولویت را برای انتخاب یک شهردار غیر بومی تنگ می کند. چه بسا انتخاب یک شخص غیر بومی باعث فرصت سوزی و اتلاف وقت آشنایی بر ساختار جغرافیایی فرهنگی و سایر شاخصه ها شود.
و صد البته چهره های جوان و آرمانگرا در جم کم نیستند که با ایده ها و شور خدمت آماده هدایت سکان شهرداری جم باشند.
جدا از اظهار نظر درباره علمداری و دوره حدودا پنج ساله فعالیت ایشان در شهر جم، حداقل با توجه به اعتماد به ایشان و فعالیت های شهرداری در این مدت می توان جو جامعه و حتی شهرداری را هنوز آماده حضور شهرداری بومی و توانمند دانست.
بدون شک انتخاب ایشان اولین گام در اعتماد به نیروهای بومی جهت شهردار شدن در شهرستان بود که اکنون بازگشت به گذشته و انتخاب غیربومی، شایسته محیط خوب علمی و سرمایه های شایسته شهرستان جم نمی باشد.
استفاده از مشاوران متخصص بومی و غیر بومی در حوزه های مختلف شهرداری در کنار شهردار و همراهی و اعتماد بیشتر به نیروهای تخصصی شهرداری، کار شهردار بومی را بسیار راحت خواهد کرد.
فضایی که بعد از سال ها اکنون در شهرستان شاهد آن هستیم، اعتماد گسترده به نیروهای جوان یا مجرب بومی است. شهردار را می توان نماد و اوج این اعتماد دانست. آیا شورای دوره پنجم شهر جم، بازگشت به عقب می کند؟ البته باید پذیرفت که کار شهردار بومی به هر حال در برابر توقعات مردمی بسیار سخت تر است و شاید باعث دلخوری های خاص و عوارض محدود جانبی باشد، اما این موارد کاملا طبیعی و در مسیر رشد و تعالی سرمایه های شهرستان قابل چشم پوشی است.