ابوالحسن صفرپور؛ در حاشیه نشست خبری نماینده مردم جنوب استان بوشهر، از منتقدین اصلی ایشان تقدیر ویژه شد. الماسی با این اقدام قابل تحسین که حتی اگر از روی ریاکاری هم که بوده باشد، توپ را به زمین رسانه­ها انداخت. وی برای تمام مسئولین و رسانه­های استان بوشهر پیامی شفاف ارسال کرد. من را نقد کنید و جایزه بگیرید. این خوب است اما دلیلی نیست که مرا وادار به نوشتن کرده باشد. آنچه ذهن من را به خود مشغول کرده است پیام غیرمستقیم اقدام خانوم نماینده است. پیامی که برای جامعه ایران غنیمتی است که رسانه­ها باید آن را در بوق و کرنا کرده و جار زنند که بوی بهبود زاوضاع جهان می­آید.

از نظر کانت سپردن چیزی به معرض نقد به معنای واگذاردن آن به معرض “سنجش آزادانه و بی قید و شرط خرد” است. این اقدام رسانه­ها و مسئولین را به یک گام جلوتر دعوت کرد. به فضایی که در آن تفکر آزادانه و بیان اندیشه ارزش تلقی می­شود. منتقد دارای ارج و قرب است. هر صاحب فکر و اندیشه­ای حق دارد عملکرد مدیران را داوری کند. الماسی خود را در کفه ترازو قرار داده است و گفته است مرا با هر سنگی که مایلید بسنجید. این می­تواند نشانه جرات و شهامت باشد چون رسانه­های حوزه انتخابیه ایشان در استان بوشهر زبانزد به سختگیری هستند.

من نمی­توانم به سر بریده معصوم قسم بخورم که حرکت الماسی یک بازی سیاسی نیست اما مطمئنم گامی است به سوی جامعه دموکراتیک. نماینده مردم پذیرفته که بخشی از قدرت در دست رسانه به عنوان نماینده جامعه مدنی است و مجبور است به آن احترام بگذارد. همین حس قدرت داشتن رسانه است که مسئولین را به کرنش در برابر جامعه مدنی و مطالبات مردمی وادار می­کند. تمایز معنادار حکومت­های توتالیتر با یک نظام دموکراتیک در همین امکانی است که برای تفکر آزاد شهروندان فراهم می­کنند.

کمتر مسئول سیاسی در کشور به یاد داریم که قبول کند بهترین نیست. تقریبا مسئولی هم سراغ نداریم که نقدها را بشنود و بدون توجیه بپذیرد که حق با منتقدین است. الماسی با این اقدام خیلی راحت گفت که من صدای شما را می­شنوم و حق با شماست. الماسی از منتقدین باانصاف، منتقدین مودب، منتقدین باسواد یا منتقد با هر پسوند یا پیشوندی تقدیر نکرد. صرفا از فعال­ترین منتقدینش تقدیر کرد. این یعنی سنجش بدون قید و شرط. یعنی من حد و حدوی برای شما قائل نمی­شوم. این خود هستید که فراتر از همه مرزها می­توانید حرکت کنید.

از دیگر پیام­های این اتفاق مبارک، قدرت بی شائبه رسانه­ها در جنوب استان بوشهر است. طعم شیرین حاکمیت مجازی رسانه­ها است که داریم مزه­اش می­کنیم. حرکت به سوی پایان خودمداری و خودکامگی مدیران در هرسطحی از مسئولیت است. مدیران مملکتی از قدرت رسانه­ها و تاثیرگذاری آن­ها در جامعه آگاه شده­اند. مسئولین خوب می­دانند بدون استفاده از ظرفیت رسانه نمی­توانند کمتر گامی به سوی موفقیت بردارند و این خبر خوبی برای فعالین این حوزه از کشور است که بعد از سال­ها تلاش بی منت، مزد زحمات خود را می­بینند.