یادداشت روز

چند هفته تا پایان عمر مدیریتی مدیرعاملان فعلی نفت، گاز و پتروشیمی در جنوب استان بوشهر

چند هفته تا پایان عمر مدیریتی مدیرعاملان فعلی نفت، گاز و پتروشیمی در جنوب استان بوشهر

 

🖋محمدجواد فرهنگ دوست
کارشناس ارشد توسعه فناوری های نفت و گاز
آمارها نشان می‌دهد نرخ شیوع بیماری کرونا در ایران حتی بالاتر از چین و برخی کشورهاست و استان بوشهر نیز از وضعیت سفید خارج شده و احتمال دارد به زودی به گیلانی دیگر تبدیل شود.

در این بحران جدا از وظایف مردم، صنعت نیز در قبال محیط پیرامونی خود مسئولیتی دارد که متاسفانه تا امروز نه تنها از ساکنین جنوب استان بوشهر نمره مردودی گرفته است، بلکه حتی برای کارکنان مجموعه خود نیز آنچنان که شایسته است اقدامی نکرده است.

در چند سال گذشته عبارت CSR و اخیرا واژه های قشنگی مانند ستاد مدیریت بحران، تیم واکنش سریع، کارگروه پدافند و… مکررا توسط مدیران نفت، گاز و پتروشیمی استان بوشهر به کار می‌رود و تقدیرنامه‌ها و تندیس های زیبا در جلسات و سمینارها هدیه داده می‌شود.

اما آنچه مشهود است ضعف بسیار زیاد مدیران نفت، گاز و پتروشیمی جنوب استان بوشهر در حوزه مسئولیت های اجتماعی است که مدیریت بحران کرونا با ارشدیت منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس نشان از اوج بی تدبیری آنان دارد.

وقتی تجهیزات حفاظتی و بهداشتی برای کادر درمانی بیمارستان کنگان به اندازه کافی وجود ندارد و در این برهه حساس درخواست مساعدت رئیس بیمارستان فراموش می شود، صحبت از مسئولیت‌های اجتماعی مضحک است.

وقتی که روزانه هزاران نفر در گروه های چهل نفری با اتوبوس به محل کار خود می‌روند، استفاده از یک تب‌سنج در درب ورودی مراکز صنعتی و پالایشگاهی فقط برای فرار از مسئولیت است.

زمانی که حتی کارکنان شاغل در حوزه نفت از داشتن ماسک و وسایل بهداشتی در محل کار خود محرومند، ارسال فقط یک وانت مواد ضد عفونی کننده برای جمعیت یکصد هزار نفری یک شهرستان و انعکاس خبری وسیع آن یک نمایش تبلیغاتی بیش نیست.

با این شیوه مدیریت، پیش‌بینی می‌شود به زودی بیماری با سرعت بالایی شیوع پیدا کند، ظرفیت بیمارستان های جنوب استان تکمیل گردد، تولید و صادرات گاز، میعانات و محصولات پتروشیمی متوقف شود و در نهایت شاهد آمار بالای کشته شدگان باشیم.

زمان آن رسیده مدیران نفتی از خواب بیدار شوند و فقط کافی است به تجربیات موفق و ناموفق چین، ایتالیا و حتی گیلان نگاه کنند و به جای شعار، عکس و جلسات بی نتیجه، اقدام عملی کنند.

آموزش صحیح کارکنان مجموعه‌های صنعتی و ساکنان محیط پیرامونی، اداره موقت واحدهای تولیدی با حداقل نفرات( از طریق مرخصی تشویقی و…)، کنترل تردد نیروهای اقماری شاغل در منطقه(استان غیر آلوده وجود ندارد)، تعطیلی واقعی پروژه‌های غیر‌ضروری در منطقه، تهیه و توزیع مواد بهداشتی بین مردم جنوب استان به صورت خانه به خانه، تجهیز مراکز درمانی مستقر در پالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌ها برای پذیرش بیماران، تعیین و تجهیز محل‌های قرنطینه، تعطیلی فرودگاه عسلویه، تعطیلی اسکله ها و در نهایت همکاری بیشتر با بیمارستا‌ن‌ها و مراکز درمانی جنوب استان بوشهر می‌تواند تنها بخش کوچکی از اقدامات پیشگیرانه باشد.
*جمله پایانی را خیلی واضح بگویم*
*مردم جنوب استان بوشهر سو مدیریت کسانی که باعث کشته شدن اعضای خانواده و همشهریان خود بشود را فراموش نخواهند کرد.*



نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *