یادداشت:

آنچه از واژه ی بیمارستان در ذهن ما تداعی میشود محلی است برای مداوای دردها و بیماری ها، جایی که برای التیام یافتن به آن پناه میبریم ، اما قصه ی بیمارستان شهر ما متفاوت است. جایی برای افزودن بر آلام ، قصه ی دردهایی که هم بر جسم و هم بر روح سوهان می کشد.
همه ی ما گذرمان به بیمارستان توحید جم افتاده است ، جایی که برخلاف اسمش گاهی درد می آورد ، حرف از تخصص پزشکان نیست که آن قصه ای دراز دارد. حرف از برخورد منشی هایی است که انگار از دماغ فیل افتاده اند. آنهایی که خود را فراتر از مردم می دانند و چنان با ناز و ادا پاسخ می دهند که انگار از آسمان نازل شده اند ، برخوردهایی که روح را می خراشد و درد را چندین برابر می کند.
قصه وقتی سخت تر می نماید، که بدانند بیمار، از بومیهای شهرستان است ، در آن هنگام وضعیت اسفبار تر می شود و برخوردها سردتر و منشی ها بی اعتناتر. بگذریم از آنکه اگر خانواده ی شهرک نشینان به بیماری مبتلا گردند چه سر و دستهایی که شکسته نمی شود ، حال آنکه عده ی زیادی از این به اصطلاح منشی ها اهل همین شهرستانند.
بنری آنچنانی برپا ساخته اند که مراجعه کننده حق ندارد در برابر این گونه ناملایمات واکنشی نشان دهد و به گونه ای دهان بیمار را بسته اند که عده ای بتازانند.
کاش قبل از اینکه اسبشان را در میدان بداخلاقی به جولان در می آوردند، برای ساعاتی در کلاس اخلاق حاضر می شدند و می دانستند که مردم برده ی کسی نیستند و این نگاه از بالا به پایین لایق آنها نیست. چیزی که چندین و چند بار موجب نارضایتی شده و این ناخرسندی به گوش مسوولین رسیده است.
حال سوال از مسوولین شهرستان این است :
در این برهه که تنها بیمارستان شهرستان همین توحید است که به واسطه ی وجود شرکت نفت ساخته شده و برای پاسخگویی به نیازهای اولیه کفایت می کند، آیا برای مقابله با این چنین رفتارها عملی انجام داده اند؟
تکریم بیمار در چه جایگاهی برای بیمارستان و کارکنان قرار دارد؟
منشی ها و گاه پرستارها به چه حقی با بی احترامی به مراجعه کنندگان پاسخ می دهند؟
و اصلا جناب مسوول شما کجای کارید؟
شاید هم به خاطر این که بیمارستان متعلق به شرکت نفت است باید سرمان را خم کنیم و بله قربان گو باشیم.
این که گوشه ای بنشینیم و هر روز مردم را ولی نعمت خطاب کنیم و خود را دلسوز معرفی نماییم، به ایده ای کهنه و پلاسیده تبدیل شده است. مردم آن چه را که می بینند قضاوت می کنند و نه آنچه که می شنوند. لطفا از این حال خوش فاصله بگیرید…